Είσαι κι εσύ μια μαμά κουκουβάγια;

Πριν γίνεις μαμά (ψιλο)κοροιδεύεις όλες εκείνες τι μαμάδες που εξυμνούν το δικό τους παιδί ως το ομορφότερο, το εξυπνότερο, το «καλυτερότερο» παιδί που υπάρχει επάνω στη γη.

Όταν γίνεις μαμά αρχίζεις να κουκουβαγίζεις, στην αρχή χωρίς να το καταλαβαίνεις και αργότερα με πλήρη συνείδηση ότι όντως το δικό σου παιδί είναι το ομορφότερο, εξυπνότερο και πάει λέγοντας… Φυσικά, δεν το δείχνεις και το ελέγχεις άψογα!

Όμως, γιατί έχει καθιερωθεί η παρομοίωση με το συγκεκριμένο πτηνό; Σίγουρα έχεις ακούσει για το παραμύθι με τη κουκουβάγια και τη πέρδικα όπου η κουκουβάγια δίνει το φαγητό στο παιδί της νομίζοντας ότι είναι το ομορφότερο του σχολείου. Οπότε κάπως έτσι υποθέτω ότι καθιερώθηκε να λέμε την συγκεκριμένη φράση.

Εγώ όμως, σου έχω τη δική μου ερμηνεία που είναι πολύ πιο ρεαλιστική:

Το συμπαθέστατο αυτό πουλάκι έχει κάποιες αισθήσεις αρκετά οξυμένες, όπως είναι η όραση και η ακοή. Ας αρχίσουμε λοιπόν από την όραση.

Όταν χρειάζεται να σηκωθείς τα άγρια χαράματα και να ψάξεις μέσα στο σκοτάδι για την πιπίλα που έπεσε κάτω από το κρεβάτι, χωρίς να ανάψεις καθόλου φως (για να μην ενοχλήσεις περισσότερο το βλαστάρι σου) και τελικά βρίσκεις την χαμένη πιπίλα τότε ναι, έχεις αρχίσει να μεταλλάσσεσαι σε κουκουβάγια.

Πάμε στην ακοή.

Μπορείς να ξεχωρίσεις το κλάμα του μωρού σου ανάμεσα σε 20 διαφορετικά κλάματα μωρών. Μπορείς με ακρίβεια να ακούσεις από το διπλανό δωμάτιο, αν το μωρό σου αλλάζει πλευρό στον ύπνο του, αν ανασαίνει σωστά, αν έχει βουλωμένη μύτη κ.ο.κ. Ναι, η μετάλλαξη σου είναι σε καλό δρόμο!

Τέλος, να μην ξεχάσω να αναφέρω ότι η κουκουβάγια είναι νυκτόβιο πτηνό. Ε, μη μου πεις ότι θες εξηγήσεις για αυτό! Ποια μαμά δεν έχει κάνει τη μέρα νύχτα όταν θηλάζει, ξενυχτάει γιατί το παιδί της είναι άρρωστο ή γιατί τις πρώτες μέρες που είναι νεογέννητο θέλει απλά να βεβαιωθεί ότι αναπνέει; ΌΛΕΣ!

Για αυτό την επόμενη φορά που θα σου πουν ότι κουκουβαγίζεις, πες ότι το γνωρίζεις πολύ καλά και είσαι υπερήφανη για αυτό!