Kαλός γονιός είναι αυτός που αφήνει το παιδί του να ουρλιάζει στο super market

Περίεργος τίτλος για να ξεκινήσεις ένα post. Αλλά είναι μεγάλη αλήθεια. Μερικές φορές, καλός γονιός ειν’ αυτός που αφήνει το παιδί του να χτυπιέται επάνω στο κάθισμα του καροτσιού, γιατί πολύ απλά δεν του αγόρασε τα μπισκότα που ζήτησε. Ναι, άστο να κλάψει καλή μου μαμά. Οκ, θα γυρίσει όοοοολο το super market και θα σε κοιτάξει. Άλλος ενοχλημένος, άλλος θυμωμένος , άλλος με συμπόνια. Εσύ όμως μην ενδώσεις. Μην του πάρεις τα μπισκότα γιατί αν το κάνεις θα υπάρξει και επόμενη φορά. Γιατί πολύ απλά, το μικρό σου θα καταλάβει ότι με το κλάμα-ουρλιαχτό μπορεί να κάνει ότι θέλει.
Για να μη φτάσεις να ζήσεις τη παραπάνω σκηνή, ξεκίνα την «εκπαίδευση» στο σπίτι, και σε όσο πιο μικρή ηλικία μπορείς. Σου ζητάει το tablet αλλά μόλις έχει σηκωθεί από το καναπέ που έβλεπε τηλεόραση;
Μην του το δώσεις. Εξήγησε του ότι δεν μπορεί να πάρει το tablet για συγκεκριμένους λόγους. Θα ουρλιάξει, θα κλάψει αλλά δεν θα το δώσεις. Κάποια στιγμή θα βαρεθεί και θα σταματήσει. Αυτό θα συμβεί πολλές φορές αλλά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Θα έρθει εκείνη η μέρα, που το παιδί σου θα σου ζητήσει κάτι, και με το πρώτο όχι που θα πάρει για απάντηση, δεν θα υπάρξει καμία αντίδραση.
Και τότε είναι που νιώθεις νικητής.

Αφιερωμένο:

 

love xoxo